صفرالمظفر

صفر دومین ماه سال قمری است . وجه تسمیه آن از این قرار است .

چون صفر بعد محرم واقع شده است و محرم از ماه های حرام است که اعراب در ماه حرام جنگ را تعطیل میکردند . بعد از پایان محرم و اتمام حرام بودن جنک اعراب منازل خود را تخلیه نموده و جهت جنگ و کسب غنیمت حرکت میکردند .چون صّفّر از صِفر به معنای تهی و خالی است. اعراب صفر را نیز به همین معنی به کار میبردند ، گرچه در ریاضیات صفر با تهی متفاوت است . پس صفر به معنای خالی کردن منازل و جایگاه ها و مظفر به معنای فتح و ظفر،  که ترکیب آن میشود صفر المظفر .در فرهنگ مردم خور و بیابانک صفر را از ماه های نحس به شمار می آورند و به همین جهت گفته اند . همه ماه ها خطر داره     بد نومیا صفر داره .

اگر چه همه ماه های خدا یکسان است و خطر و ظفر بسته به اعمال و رفتار ماست . در عین حال از نحوست صفر به خدا پناه میبریم.